Paltonun içinde yok olan eller büklüm
Sosyete içinde kaybolup giden çocuklar
Parlak bir yüz hiç görürmüki zulüm
Zalimlerin karşısında yinede gülen çocuklar
Bir parça ekmektir onların davası
Sefanın elbette olur bir cefası
Sefa zenginlerin sıcak havası
Bu yüzden sürekli dua eden çocuklar
Meydanda bağırırlar ''Yağlı alan yokmu yağlı''
Kiminin yüzü isli kiminin elleri boyalı
Okumaktır onların en büyük hayali
Kalemi,silgiyi,defteri seven çocuklar
Şehir içinde boğulmak en büyük korkuları
Bilmezlerki onlar markı,euroyu,doları
Yeşil bir toprak özlem duyduğu kokuları
Memleket aşkına yanıp tutuşan çocuklar
Yalnızların Şairi
(13.10.2005)
Kayıt Tarihi : 23.10.2005 17:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Harun Şenel](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/23/cocuklar-35.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!