ÇOCUKLAR -1-
Aklımın en karanlık odalarında
ne çok zaman üzülürüm.
çocukluk yıllarını
doyasıya yaşamamış
kendimi
hatıralarda bulurum.
üzüldüğüm
sevgiye
İlgiye
hasret çocuklar var
hem
azımsanmayacak kadar.
kimi aç
susuz,
kimi hasta
baharını yaşamıyor.
mutluluğa daha layık
daha muhtaç olmalılar
bu çocuklar.
büyütmeli
yaşatmalı insan diyorum,
rüzgâr çalım atsa da
çocuklar bizim
el verelim,
sonsuz maviler
onların hakkı
öldürmeyelim!..
Aksaray/01/08/2022
Gökmen Yılmaz Erdem
Gökmen Yılmaz ErdemKayıt Tarihi : 1.8.2022 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!