Çocuklar Şiiri - Yorumlar

Yine kalem güllendirmişsiniz efendim kutlarım saygılar

Saygı değer üstadım, yine harika bir konuyu o güzel yüreğinizde harmanlayıp satırlara öylesine inci gibi dizmişsiniz ki, o güzel yüreği ve usta kalemi gönülden alkışlıyorum. Maalesef Emperyalizm dediğimiz sömürgeci güçler belirli bir kesime bırakın okuma hakkını, adam gibi yaşama hakkı dahi tanımıyorlar. Ağaç yaş iken eğilir diye Atalarımız boşuna dememiş. Küçük yaşta zengin fakir ayrımı yapılmadan bütün çocuklara ayni hizmet, ayni imkan ve bilgi verilmiş olsa, kim bilir küçücük köylerden ne dehalar çıkacak. Amma ülkenin rantını elinde tutan yoksulu sömürüp daha yoksul kılan bir kesim asla bu değişime, kendilerini köyden ve ya yoksul bir aileden yetişmiş birinin idaresine bırakmaz ve asla buna müsaade etmezler. Devletin imkanları da her yere yetmeyince yine ortalıkta zengin çocukları yöneten, idare eden , kazanan ve harcayan olarak cirit atıyor. Bu güzel şiiri yazan usta kaleminiz daim olsun. Saygı ve selamlarımla

Gönlünüze sağlık kaleminiz daim olsun hocam tebrik ederim.saygılarımla

Saygıdeğer Üstadım, bu harika duygu selinize naçizane bir şiirle yorum yapmak istedim.

ÇOCUK MUYUM 1

Hem büyüdün diyorsun hem de iş vermiyorsun,
Söyle yaşım kaç benim, anne ben çocuk muyum?
Ya görmezden geliyor, ya da hiç görmüyorsun,
Görülmeye aç benim, anne ben çocuk muyum?

Hayret ettim çok zaman, mama yaptınız aşı;
Gayret ettim her zaman, engel saydınız yaşı!
Nefret ettim bir zaman, yola koydunuz taşı;
Her yaptığım suç benim, anne ben çocuk muyum?

Aslında gerçek değil, kara desem de aka;
Sebebine bir eğil, hemen yapma tu kaka!
Saymasan bile ehil, zannetme ki bu şaka;
Anlatımım güç benim, anne ben çocuk muyum?

Biraz tutsan elimi, artar belki hünerim;
İncitmeden belimi, tura gibi dönerim!
Kapatırsan dilimi, çıra gibi sönerim;
Marifetim hiç benim, anne ben çocuk muyum?

Üstlenmeye erinsem boyumdan büyük işi,
Hep yerlerde sürünsem, demezsin büyük işi!
Büyüklere yerinsem; derler mi, büyü kişi?
Olgunlaşmam geç benim, anne ben çocuk muyum?

Pîr-i Fâni çok şaşkın; kimi boydan dem vurur,
Cehalet boydan aşkın, o da soydan dem vurur!
Ne kıvama bakılır ne de huydan dem vurur,
Sen başıma taç benim, anne ben çocuk muyum?

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
29.11.2018 - İSTANBUL

uyüreğinize ve
gönlünüze sağlık
üstadım,
kutluyor ve
tebruk ediyorum.
Selam ve saygılar

Tebrik ederim Adaklı hocam...yüreğinize sağlık.
Başarılar diler, saygılar sunarım. Esen kalınız her daim.
Finalde sunduğunuz çözüm mantığın en doğru olanı....
Lâkin "tablet devri" başlamıştır artık...kitap devrine dönüş çok zor,
İmkansızın vurduğu mühür gibi aslı.

Çok güzel çok anlamlı bir şiir. Yüreğinize emeğinize sağlık hocam.

Tebrik ediyorum değerli kaleminizi..

Saygılar...

Yüreğine sağlık Kaleminiz daim olsun

Hocam şiirde konu tam isabet , o kadar güzel işlenmiş ki nakış nakış muhteşem bir eser okudum sizi şiirinizi yürekten kutluyorum

İçinde bulunduğumuz dönemde en çok üzüldüğüm çocuklarımızdır. Geleceği çalınmış, karartılmış, ekmeği elinden alınmış, eğitimsiz ve masum çocuklarımız bizim işlediğimiz suçlar yüzünden heba olup gidiyor. Siyasette, ticarette ve diyanette alınan yanlış kararların faturasını onlar ödüyor ve daha da ödeyecek.
Çocuklarımız için ne yapsak az, onları okutmak, eğitimlerine maddi ve bilgi kaynaklı araçlar sunmak, bir meslek sahibi olmalarını sağlamak geleceğe ve bu ülkeye en büyük borcumuzdur.
Emeğinize sağlık, saygılar sunuyorum.