Çocuklar Şiiri - İsmet Anik

İşlenmeye hazır sapsarı külçe
Telkâri elinde teldir çocuklar
Ögretmen bahçivan okul da bahçe
Bahçede yetişen güldür çocuklar

Dağlarda kırlarda al al çiçektir
Çiçeklerde gezen bir kelebektir
Bazen arı olur bazen böcektir
Bazen de petekte baldır cocuklar

Açları doyuran nimet gibidir
Paha biçilemez servet gibidir
Masumiyetiyle cennet gibidir
Ateşten koruyan koldur çocuklar

Onlar geleceğe sahip çıkacak
Onlar ocaklarda ateş yakacak
Asırlarca aynı ufka bakacak
Tekrar can verecek küldür çocuklar

Zaman zaman aynı yolda yürürüz
Geleceğimizi onda ararız
İstikbalimizi onda görürüz
Kadere açılan faldır çocuklar

Ananın babanın her niyazında
Çocuklar ünlenir hoş avazında
Kış ayı bitende bahar ağzında
Yerden filizlenen cildir çocuklar

Can denen kuş bir gün daldan uçanda
Yedi arşın bezi makas bicende
Ecel denen elden şerbet içende
Makbere taşıyan saldır çocuklar.