Çocuklar Şiiri - Semih Baybora Baybure

Zihinleri yeniden mi yaratmalı
Daha mı iyi olurdu dünya
Üşümezdi pabucu yırtık çocuklar
Ahh kaldırımlar sokak lambaları
Konuşmuyorlar
Ahh bir konuşsa
Kaç çocuk sarıldı direklere üşümekten
Yanan lamba ısıtacak sandı belki de
Gözü yaşlı çocuk
Karton kutulardan ev yaptılar çocuklar
İçlerinde atlet bile yoktu belki de
Isıtır mı sandılar o karton kutular
Kar düşme onların üstüne
Yağmur düşme
Erir sonra karton
Yine mi evsiz kalsınlar
Hey güneş solma onların gözünde
İnsanlık gibi solma
İnsanlık gibi yok olma
Ölme insanlık gibi
Ölme güneş
O masum çocukların gözlerinde
Yüreklerinde
Yanlarından geçip giden zenginlere sesleniyorum
Para kadar demirleşmiş değersiz yüreklere sesleniyorum
Senin çöpe attıklarına muhtaçtı çocuklar
Yatmadığın yatağına
Başını koymadığın yastığına
Sıcak bastı diye üzerinden attığın
Yorganına muhtaçtı çocuk
Bir sıcak gece lambasına muhtaçtı
Değil ha sokak lambasına
O kaldırımlarda yatmak değil
Yürümek isterdi yaşıtlarınla
Sokak lambasında değil ısınmak
Oynamak iterdi arkadaşlarıyla saklambaç
Ortada sıçan belki de köşe kapmaca
Siz erken büyüyeceksiniz çocuklar
Bilmem intikam peşinde mi koşarsınız
Yoksa iyi bir insan olup
Sizin gibilerin elinden mi tutarsınız
Bilmiyorum
Sevgiyle kalın çocuklar hoşça kalın
Haklarınızı helal edin
Elimden bir şey gelmediği için
İnsanlar
Sandığınız kadar adil değiller

YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 22\11\2014