Baltaları ellerinde, uzun ipleri bellerinde ormana giden çocuklar vardı, eskiden. Neşeyle şarkılar söyler, mutlulukla dans ederlerdi. Çocukluğun verdiği bir neşeydi bu. Ve sonra büyüdüler. Baltalarıyla birbirlerini katlettiler. İpleriyle birbirlerine astılar. Ormanı unutup, bir kenara attılar. Tıpkı kalbinizi söküp bir kenara atıp giden o insanlar gibi...
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
