Baltaları ellerinde, uzun ipleri bellerinde ormana giden çocuklar vardı, eskiden. Neşeyle şarkılar söyler, mutlulukla dans ederlerdi. Çocukluğun verdiği bir neşeydi bu. Ve sonra büyüdüler. Baltalarıyla birbirlerini katlettiler. İpleriyle birbirlerine astılar. Ormanı unutup, bir kenara attılar. Tıpkı kalbinizi söküp bir kenara atıp giden o insanlar gibi...
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
