Çocuklar Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Çocuklar

Çocuklar her şeye gülerler
Dayak yeyince utançtan
Sevilince mutluluktan

Onların işleri güçleri
Biriktirmekti o taze gülüşleri
Renkli bilyeler bir de
Ve gazoz kapakları

Güldüremedik yetimleri
Güldüremedik öksüzleri
Analarını öldürdük
Babalarını hapse attık

Bir türlü gülmedi yüzleri
Bombaladık hayallerini
Zehir kattık kuru ekmeklerine
Çelme taktık hayata gülüşlerine

Calciumsuz diş kalmamış gibi
Bir gülebilseler çıkacak meydana
Prıl pırıl ya dişleri

İyi bakıyor galiba hökümet baba

Unutturuyor oyuncaklarla kederlerini

Açlıktan ölmez hiç bir çocuk
Ne olsa düşer payına bir kuru ekmek
Ya bombalarla yıkılan hayalleri
Ya yok olan düşleri

Şimdi nerede
O eski saf

Çocuk gülüşleri

Yüksel Nimet Apel

17/Temmuz/2014/Perşembe/Bodrum