Bir tablet ilaca,
Bir bardak suya,
Mahrum birakildilar.
Sürüldüler diyar, diyar.
Köksüzlesip yozlastilar.
Yabancilastilar,
Sevgiye ve sefkata.
Oldular
Birer robot adeta.
Insanlar bakiyordu
Hiç umursamadan
Ve alisiyorlardi
Bu manzaraya.
Lakin,
Insanlik deyerleri
Gidiyordu ellerinden
Bireeerr, bireeerr
Kayıt Tarihi : 10.2.2010 01:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Yabalak](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/10/cocuklar-164.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!