Bakışları ne duru, nasıl mâsum o gözler?
Cıvıl cıvıl şakıyor, dilinde sanki sözler,
Onlarsız yaşam olmaz, gözler hep onu özler,
Bahçemizde açan gül, papatyadır çocuklar...
Kırgınlık ve kin nedir, öyle bir şey bilmezler,
Yürekten sevdiler mi, hayat boyu silmezler,
Öyle akıllılar ki, oyuna hiç gelmezler,
Geleceğe boy veren, bir fidandır çocuklar...
Onlara sevgi, şefkât, güzel her şey besindir,
Ufukları aydınlık, bakışları esindir,
Geleceğe, güzeli haykıracak sesindir,
Yeşermiş umutların bahçesidir çocuklar...
20-Nisan 2009
Kayıt Tarihi : 20.4.2009 17:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halenur Kor](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/20/cocuklar-141.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)