Çocuklar her şeyimizdi oysa her biri bir ıstırap makinesi şimdi,
Bir el değiyor bliyorum gizliden, aklın en nur topu çokçuklarına musallat.
Yolculuk yapıyorlar kendi kurguladığımız mağaralara,
Lokomotif vagonlarına yüklediğimiz yığınlarda, soluyor
Boğuluyor, kayboluyor pembe dünyalı çocuklar.
Her anı yarış içinde, safkan atı sanıyoruz,
Hep daha iyisi derken, unutuyoruz onlardaki masum düşleri.
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,