Afedersiniz çocuklar ordamısınız?
tek umudumuz sizlersiniz,
sizler belki bizlere
bir şeyler öğretirsiniz,
sevgiyi öğretirsiniz,
insanı sevdirirsiniz,
eğer insansak.
Duygularıma engel olamıyorum,
her gün kahroluyorum
ve utanıyorum,
yüzüne bakılmayacak
kendini insan sanan hayvanlar yüzünden.
bu savaşlardan,
bu kinden,bu nefretten
bu kandan,bu ölülerden
yüzünüze dahi bakamıyorum
ne olur affedin,
afedersiniz çocuklar...
Kayıt Tarihi : 30.11.2008 14:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hulusi Emeksiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/30/cocuklar-126.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!