Çocuklar 1 Şiiri - Afer Engel

Otuz yedi yıl oldu şu gurbete düşe,li
On yıl oldu arada ayrık otu biteli
Ananız sözüne kul ben narın,a düşe,li
Zaman çok acımasız geçiyor zalim yıllar
Boğazımda bin düğüm dertliyim be çocuklar

Can çile dergahında zaman zehirli yılan
Umutlarım sarardı gönlüme düştü hazan
Hatıralar gözümden biran geçtiği zaman
Kalan ne varsa ağlar acı tatlı anılar
Yüreğimde yangın var dertliyim be çocuklar

Çıkamam labirentten onsuz döner dururum
Günahlarımı alır taşa çarpar vururum
Bazen it gibi ağlar yere düşen gururum
Kalan ne varsa ağlar acı tatlı anılar
İçimde bir mezar var ölüyüm be çocuklar

Çiçekti zirvelerin erişilmez düzünde
Güneş doğar,dı onda hem kışında güzünde
Ağlamaktan kalmadı kanlar akar gözümde
Kalan ne varsa ağlar acı tatlı anılar
Sanki buz tutmuş gibi üşürüm be çocuklar

İçime karlar yağar eser dışımda yeller
Gören gülüyor sanır halimi bilmez eller
Gönül laf anlamıyor boşalır akar seller
Kalan ne varsa ağlar acı tatlı anılar
Dış güler içim ağlar ağlıyor be çocuklar

Onda yaşlılık için çok hayaller kurarken
El dolayıp boynuna yanağından öperken
Su gibi aktı gitti ben ardından bakarken
Kalan ne varsa ağlar acı tatlı anılar
Yataklar dahi düşman batıyor be çocuklar

Halil İbrahimoğlu
18-12-2007
Almanya