Çocukla Hasbihal / Nesir Şiiri - Taş İskele

Aşkımız,
Akışımız,
Yaşadıklarımızda kalmaya değil,
Yaşadıklarımızın ardından gitmeye ayarlı...

Sevginin doruğunda kalmak değil,
Doruğuna yola düşmektir sevda...

Her buluşma,
Örtülmüş kusurların üzerini açarken,
Kusur örtmenin adıdır sevda...

Kaç mızrak boyu yükseldi güneşin çocuk,
Güneş batmaya doruğuna ulaştığında başlar...
Yol belli,
Çan eğrisi de,
Can eğrisi de belli...
Standart sapması boynunda asılı ömür,
Gölgen önünde şimdilik önünde çocuk,
Hayatın baharındasın,
Hayatının yazında,
Kanın fokurdayacak,
Gölgene zeval gelecek gençlik güneşinin zirvesinde,
Al/çalmaya başladıkça batışa,
Gölgen ardına düşecek...

Tâ ki..
...
..
.
İşte bu yüzden ömür nehrinde akışın aşk olsun çocuk,
İçindeki çocuğa zeval gelmemiş,
Ey sen,
Yaşlı çocuk...

*
(Bu yaşlı çocuğu doruktaki o gün/âhsız senden peydahladım.)