Bir özlemki sana geçmişten gelen
Söndüremedigim ateş yeniden yandı
Gözlerinin kuytusunda buldum kendimi
Bana bu özlem çocukken kaldı.
Ne sevgi bitti nede yarım kaldı
Ne yıllar sildi ne zaman aldı
Ayrılık ateşi ruhumu sardı
Bana bu sevgi çocukken kaldı.
İlk aşk ilk sevgi böyleymiş meger
Seni sensiz yaşamak bile dünyaya deger
Bu nedir böyle diyorsan eger
Bana bu aşk çocukken kaldı.
Yalnız kalınca erken başlar sancılar
Gözüm görmez ruhum hep seni arar
Benden başka yok bomboş sokaklar
Bana bu yalnızlık çocukken kaldı.
Bir isyan başkaldırı bu belki uçar
Senki bende masum bakışlı yar
Ne kötülük var bu aşk ta nede çıkar
Bana bu isyan çocukken kaldı.
03-12-2011 mustafa aksoy
Mustafa AksoyKayıt Tarihi : 4.12.2011 11:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/04/cocukken-kaldi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!