Çocukken Hikayeler Mutlu Biterdi

Çocukken mutlu sonla biten hikayeler anlattılar bize,
Ondan belki inandık her güzel söze.
Oysa çok farklıymış gerçekler,
Acıymış, acıtırmış öğrendik.
Kabuğun altında kanayan yaraların,
Çocukken koparıp attığımız kadar kolay atılmaması,
İz bırakması ruhlarımızda ne tuhaf.
Söyleyecek çok sözün olması,
Ve sadece hoşça kal diyebilme gücünü bulabilmek.
Belki de boşuna yormamak için kalbi.
Kim bilir…
Bazen gururdan susar insan,
Bazen acıdan,
Bazen umutsuzluktan.
Hele susan bir kadınsa eğer,
Bitmiştir içinde umutları,
Kırılmıştır içinde cesareti
Ve vazgeçmeye hazırlanıyordur.
Kolay değildir veda etmek,
Ama saf seven kadınların;
Derin sevdaları kadar unutulmazdır,
Asil elvedaları…
Tutmak istersin, tutamazsın,
Dokunmak istersin, dokunamazsın.
Hayali kalır gülümseyen,
Yanarsın…