Çocukken hep bir köpeğim olsun
isterdim
Boynuna tasma takmazdım
zincirsiz
Beraber gezer,dolaşırdık
Köpekçe
Adını bile bulmuştum
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ama tekrar çocukluğuma doğru yol
alıyorun
Emekli olunca,köyüme yerleşmeyi
düşlüyorum
Yaşlanmış,aksakallı çocuk ruhlu
bir dede
Küçük bahçeli bir ev,
köpeğime olacak,kulübesi
köşk misali
arasıra çıkarız kırlara! ! !
Köpeğim koştukça koşar
Çoştukça coşar
Hav havlar,havlar!
Ama ben?
Ben koşamıyor,çoşamıyor
olacağım
Eşlik edemiyeceğim köpeğime
Akşamları yine bekçilik yapar
bana
O havlaken ben yazarım,
uyku tutmaz
Acı içinde olcak,tüm azalarım
Mezarımı sağ iken kazarım
Her iki taşına
Çocukluk dönemlerimi
hayalerimi,düşlerimi
Yazarım
.......
Çok güzel dizeler ve inşallah azalarınız acımadan çoçukluk koşturmacası ile olmasa da yavaş dede adımlarınızla köpeğinize eşlik edersiniz..
ÇOCUKLUK hayallerim,tekrar ÇOCUKLUK,
Bir ömür nasıl geçti, ölmeden kaldı hayallerim
İçimizdeki çocuk susarsa ve de hayallerimiz biterse biz çoktan ölmüşüzdür..
Kaleminizi kutluyorum.. Selam ve saygılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta