Çocukken Şiiri - Süleyman Kaya

Çocukken hep bir köpeğim olsun
isterdim
Boynuna tasma takmazdım
zincirsiz
Beraber gezer,dolaşırdık
Köpekçe
Adını bile bulmuştum
Benek(Türkçe)
Belek(Kürtçe)
Güzel isim,benek-belek aynı anlam
Çocukluk,benim ki,
Bir köpeğim olsa, kırlara çıkardık
coşardık,
Bir köpeğim olsa,
Taştan,tahtadan bir yalak kazardım
köpeğime
Bol bol süt koyardım çanağına
Kahvatısaına
Akşamları kocaman somunlar,tandır ekmeği koyardım
Önüne
O yerken, ben ona bakardım,
Geceleri ben uyar,o bekçilik
yapardı
O havlar ben dinlerdim
Çocukluk hayalimdi
gerçekleşmedi
.......
Ama tekrar çocukluğuma doğru yol
alıyorun
Emekli olunca,köyüme yerleşmeyi
düşlüyorum
Yaşlanmış,aksakallı çocuk ruhlu
bir dede
Küçük bahçeli bir ev,
köpeğime olacak,kulübesi
köşk misali
arasıra çıkarız kırlara! ! !
Köpeğim koştukça koşar
Çoştukça coşar
Hav havlar,havlar!
Ama ben?
Ben koşamıyor,çoşamıyor
olacağım
Eşlik edemiyeceğim köpeğime
Akşamları yine bekçilik yapar
bana
O havlaken ben yazarım,
uyku tutmaz
Acı içinde olcak,tüm azalarım
Mezarımı sağ iken kazarım
Her iki taşına
Çocukluk dönemlerimi
hayalerimi,düşlerimi
Yazarım
:........
ÇOCUKLUK hayallerim,tekrar ÇOCUKLUK,

Bir ömür nasıl geçti, ölmeden kaldı hayallerim.