Ben çocukken hep;
Mutluydum,acıların farkında olmadığım için,
Severdim,sevdiklerim çıkarsız olduğu için,
Dinçtim,hayatı beni yoracak kadar yaşamadığım için,
Masumdum,dünyanın pisliğinden bihaber olduğum için,
Ben çocukken hep;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
ÇOCUKLUĞUMU HİSSETTİRDİNİZ SAFLIĞI TEMİZLİĞİ NE ÇOK ÖZLEMİŞİM. ÇOCUKKEN ÇOK ŞEY İSTEMEDİĞİMİZ İÇİN MUTLUYDUK HUZURLUYDUK KURU EKMEĞİM OLSUN AYNI DUYGULAR OLSA KEŞKE HALA ÖYLEYİM DİYORSUNUZ AMAN ÖYLE KALIN YALNIZ TEK KELİME BU GÜZEL ŞİİRİN İÇİDE OLMAZSAYDI PİSLİK ÇOK AĞIR KAÇMIŞ SELAMLAR SAYGILAR.
'Minicik ellerinle yaptığın kardan adam
Erimeden daha sen, oldun koskoca adam...'
Keşke hep çocuk kalsaydık...
Kaleminize sağlık, sizi
'Şair Ahmet Ayaz' grubuna davet etsem
acaba ne dersiniz.
Selam ve dualarımla.
Ahmet Ayaz
büyümek biyolojik değildir her zaman,
dilerim içinizdeki çocuk yitmesin.
sevgiler.
Severdim,sevdiklerim çıkarsız olduğu için,
sevgili elif şiirin harika olmuş ancak bu bende hastalık oldu müsadenle seçtiğim dize benim olsun.
ve şirin özü bu dizede benim gördüğüm ve yorumladığım.
biraz karamsarlık gördüm şirinde özlem olmalı yaşananlara göre amma karamsarlık olmamalı derim senin adına
selam saygılar.
çok güzel biz büyüdük ve kirlendi dünya
tebriklerimle...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta