Ben çocukken hep;
Mutluydum,acıların farkında olmadığım için,
Severdim,sevdiklerim çıkarsız olduğu için,
Dinçtim,hayatı beni yoracak kadar yaşamadığım için,
Masumdum,dünyanın pisliğinden bihaber olduğum için,
Ben çocukken hep;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
