Cocuken hayatı toz penpe zan ediyordum..
oyuncaklarım kırılınca aglardim..
Meyerse büyüdükce daha cok acı cekiyorum..
kalbim yaralandı zaman ileştirirmi icimdeki sanciyı...
Cocuken Karanlıktan korkardim..
şimdiyse karanlık geceler benim tek sicaklıgım..
icimi karanlık gecelere boşaltırım,Yanlızlıgımla bir başımayım..
dertlerin icinde cıkmazlardayım,Unutulmaz sevdalardayım...
Yürüdükce unuturum saniyordum..
Meyerse daha beter kapanıyorum..
Her adımlarımda birer hatıralari düşünüyorum..
Kimse bilemez; ancak yollar şahitdir fakat dili yoki konuşsunlar.
Kayıt Tarihi : 3.5.2011 19:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sığınmayan ve hayalinde hep vuslata erdirecek bir sevgili bir dost aramayan varmıki..............? yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (4)