Küçükken dünyaya göz ucuyla bakardım.
İnsanların ölümsüz olduğunu düşünür,
Bütün sevdiklerimizin bir ömür yanımızda kalacağına inanırdım.
Bazen gözlerim takılırdı cami avlusundaki insan topluluğuna.
Büyük bir taş üzerine konulan sandığın ne olduğunu merak ederdim.
Sonra o sandığın içindekini…
Acaba bu insanlar neden toplanmışlar diye,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta