Çocukça Bir Sevinç…(Abir Zaki’ye)

“BEN ÇOCUKLAR GİBİ SEVERİM” diyordu Nizar Kabbani.
Ve şöyle devam ediyordu:

“Aşkların en meşhuru ey sevdiğim
Çocuklardan çıkar
Ve şiirlerin en güzeli sevgilim
Çocukların yazdığıdır…”*

Her birimizin birer çocuk kalbi taşıdığını ne güzel vurgulamıştı…Aslında çocuklar gibi üzülmeyi; çocuklar gibi kolayca avunmayı; onlar gibi yürekten sevmeyi ve hepsinden önemlisi gönül burçlarında maytaplar tutuştuğunda çocuklar gibi sevinmeyi de bilirdik hepimiz.

Çocuksu sevinçler Tanrı’dan armağandır bize.

Onun tarafından en çok ödüllendirilenlerden biri de benim galiba. Hüznüm bir anda mutluluğa; karanlığım aydınlığa; kaosum sükûnet ve iç huzuruna dönüşebilir. Aynen çocuklardaki gibi.... Bugün de öyle oldu.

Öyle güzel dostlarım ve arkadaşlarım var ki, durup durup bir sevinç kaynağı gönderiyorlar. Abir Zaki benim Nizar Kabbani tutkunluğumu yakından bilir. Şu sıralar çok meşgul olduğumu ve kitapçıları ziyaret edemediğimi tahmin ettiği için, bir yorumunda Nizar’ın Türkçe’ye çevrilen son kitaplarını yollayacağını yazmıştı. Bu sabah “Gözlerinin Mavi Limanında” ve “Yasak Şiirler” elime ulaştı. Ve Abir, gönül burçlarımda maytaplar yakarak kucağıma kocaman çocuksu bir sevinç bıraktı. Tıpkı geçtiğimiz günlerde Emre Şimşek’in kendi kitabı olan “EMREdersiniz” ve Çağıl Ener’in Bejan Matur’ları gibi…

Ben nasıl yazmam şimdi Sevgili Abir? Çocuklar gibi sevinçliyim!
Bana bu duyguyu yaşattığın için sonsuz teşekkürlerimle :))

BİZ ÇOCUKLAR GİBİ SEVER, ÇOCUKLAR GİBİ SEVİNİRİZ BİR ÇÖL RÜZGÂRINDA…

Sevgiyle daima…

(29 Nisan 2004)