Çocukça !. Şiiri - Zeki Çelik

ÇOCUKÇA !.

Beşikten inince yükümüz arttı,
Anam terk edince,babam da sattı,
Evlat diye alan kaşları çattı,
Hayattan dersimi aldım çocukça.

Oyuncak istedim görev verdiler,
Yatak yorgan değil, hasır serdiler,
Sevgi bekliyorken her gün dövdüler,
Ümitsiz hayale daldım çocukça.

Gece gündüz kayıp durmak bilmedim,
Haykırsam duymazlar,gizli inledim,
Sabrettim direndim,bela önledim,
Bitmeyen efkarı saldım çocukça.

Dört mevsim geçiyor haberim yoktu,
Kanımı donduran fırtına çoktu,
Yazın kızıl güneş kavurdu yaktı,
Kapısız yerlerde kaldım çocukça.

İtile kakıla hayatım sürer,
İnsanlık uzakta, hayvanlar ürer,
Zekilik bitmedi, aklımda erer,
Nice hastalıklar buldum çocukça.

26-8-2005 ZEKİ ÇELİK