Çocukça Şiiri - Müslüm Güler

Olduğum gibi sev beni olurcasına.
Ben güneşli günlerde ısınmayı hiç bilmem ki!
Soğuk bir toprağa doğmuşum bir kere.
Ellerim soğuk olur bu yüzden benim.

Beni çocukça kabul et mesela.
Ben hiç oyuncak arabalarla oynayamadım ki!
Fakat taşlardan evler yaptım hayallerimi katarak.
Bu yüzden yamalı pantolonların ısıttığı bir dünyam oldu.
Mutluluk benim için badem ağaçlarından çağla yiyebilmek için
Ağaca çıkarken yırttığım pantolonlardan ibaret oldu hep.
Her defasında azar işitip tekrar giyme zorundalığı!
Ama mutluydum işte!

Kadın!
Sadece aşkı öğret bana,
Ellerimi ısıtmayı.
Sevmek denen o uçurtmayı uçurabilmek için göklere,
Görme hatalarımı.
Belki de dünyanın en hatalı insanıyımdır.
İnsan olmam da yeterli zaten.
Söylesene senin de gizlice yediğin şekerler olmadı mı hiç?

Velev ki sev beni muhakemesiz!
Sevmek mizana aykırıdır kadın
Sen bil yeter bunu..!