I
Beyaz bir kâğıda
Mavi kalemle
Bir bulut çizdim
Çocukken
Ve yağmur yağdı
Sonra
Yastığıma…
II
Çocuk saflığına
Benzetilir hep
Sevdalar
Hani…
Bir çocuk
Ne kadar etkilenebilirse
Bir çift okyanustan
Mavi kuyruklu bir uçurtmanın
İpine
Ne kadar umut bağlarsa;
O kadar dolmuştu yüreğime
Sevi…
III
Kâğıdıma
Ağaçlar çizdim
Evler, arabalar, insanlar…
Boyadım renk renk;
Siyah, kımızı, sarı, sıcak…
En tepede hep mavi bir bulut;
Birkaç yağmur damlası
Sonra
Yastığımda…
Kayıt Tarihi : 5.7.2012 22:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bahadır Çakıltaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/05/cocukca-55.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!