yüz yüze
durduk
birdenbire ortasında şehrin
yakıcı derinliğini
tanıdık göğün
buluştuğumuzu gördü
martılar
yayılmışken üzerimize
bulutlar
kimse ne olduğunu anlamadı
bağırdık
parçalanmışlıklardan
kahrettik birbirimize
ağladık
yok olmuş geleceğimize
sustuk sonra
çiçekli kelimeler
seçtik
ses veren şehre
durmadan koştuk
her sokakta doğuyorduk
çocuk şirinliğince
yeniden seviyorduk..
Mustafa kaya
15.05.2009 / Çengelköy
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 15.5.2009 09:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)