Çocukça Şiiri - Ali Aldemir

Bir açılsa patlasa şöyle bir
Kaç yazar yanında Nemrut,
Erciyes ya da Süphan
Yenik düşmüş tükenmiş,
Her damlasında her alevinde
Yılmış sevda,
Alıp gidesin gelir başını
Bir dökse içindekileri yüreğim,
Bununla kalsa iyi de
Ya çocuklar çocuklarımız?
Kaybolacak gülüşleri,
İlk değil bu bilirim / sen de
Son hiç olmayacak,
Değil bu geciken ilk cemre
İlk göz ağrısı değil temmuzda,
Ağustosta yüzümüze doğmayan güneş,
Hep zemheri, fırtına
Hep isyan
Hep içten pazarlık,
Savrul der yüreğim
Savrul ha deli gönül,
Umutsuzluğa, bitmişliğe tüm öfkemize
Hınç ve hamlığımıza rağmen,
Kalmalı, kalabilmeli içimizde
Bir yürek çocukça,
Çekmeli sarılıp en kötü günümüzde
Üstümüze yorgan yapıp umutları,
Yanılgılara, hatalara
Hatta en son pişmanlıklara
Birer sünger çekip sevebilmeliyiz,
Yeniden öğrenmeliyiz sevmeyi
Çocuklardan kardeşçe
Çocukça sevebilmeyi,
Unutup kini ve nefreti, ihaneti dahası,
Yoksa ne bu can, ne bu sevda
Ne de adamlığımız eder on para,
Bir sevdamız kalmalı
Bir de yüreklerimiz çocukça.