. Çocuk Yüzlü Yüreğim Şiiri - Turgut Uzdu

Bilsem kolbastı oynayacağım
İçimdeki bütün kırıntıları dökülsün aşkın
Yüreğimle bağı kopsun gözlerimin
Öylesine bir ben kalayım
Bir de bomboş gözlerim

Horon mu tepsem şöyle titreyip zıplayarak
İyice bir silkelensem
Ciğerlerime doldursam güzel kokuları hatıralardan bulup
Sabrımı da, umutlarımı da, bekleyişlerimi de gömsem
Gülümseyen yüzüm ışık olurdu ya yorgun gönüllere
Işımasam, artık yavaş yavaş sönsem

Nasılların, nedenlerin arasına sıkıştı gönül yalnızlığım
Yüreğimin çizdiği resmi silsem gözlerimden
Kendi elbiseleriyle görsem rüyayı
Bakışlardaki ışığa tutunmuştum ya
Kendi ışığımı unuttum

Yavaş bir ezgi kulaklarımda
Ağır çekimde maskelerin dansı
Yükler biniyor her geçen gün üzerime
Ne yana gitsem
Nasıl bulsam kendimdeki nüansı

Ey can diyorum bazen her şey yalan
Baktığın baktığın gibi değil, gördüğün gördüğün
Suyun üzerine kaç resim koydum belli değil
Her dalgada silinir
Tutunduğum yürek yürek değil, el el değil

Çal mayestro hangi sahneden çalarsan çal
Kurtar beni benden de rahatlayayım
Dök neyim varsa sonradan sırtıma konan
Bir ben kalayım
Bir de çocuk yüzlü yüreğim