Son yolculuğuna çıkan,
Göçmen kuşun ,
Ardında bıraktığı yavrusuydum.
Bu yüzden,
Biraz buruk ,
Biraz hep bekleme,
Özlem hallerim
Hiç bitmez....
Uzun uzun maviliklere
Dalışım bundandır.
Hep acı içinde
Tutunma çabasında olan
Ruhum.
Kimi zaman rüzgarla dans ederken,
Kimi zaman özlemlerinin aleviyle
Savrulur.
Çocukluğuma tekrar dönebilseydim,
Kesinlikle daha çok
Hata yapardım..
Daha çok severdim kendimi,
Daha çok severdim hayatı.
Yapma denilen ne varsa,,
Daha çok yapardım.
Senin anlayacağın,
Kendi çocukluğumun,
Ellerinden tutar,
Sürüklerdim onu,
En sevdiği yerlere....
Daha çok gezerdim,
Sokak sokak.
Gönülden gönüle,
Oyunlar oynardım.
Bu defa
Çocuk yüreğimle,
Bulaşmazdım hüzünlere .
Ağlamazdım düşünce ..
Gökyüzüne bu kadar içli bakmazdım ..
Kalbimdeki çiçekleri,
Soldurmazdım...
Mine Yılmaz Sevinç
Mine Yılmaz SevinçKayıt Tarihi : 27.2.2022 23:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocuklukta yapılan hataların gerekliliğinin farkına varmak.Hatalarını sevmek.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!