Yüzüyorlar açlığın ırmağında
salkım söğütler gibi sessizce
dalları budanmış kimi zaman
geçerken yabanıl ormanda
ürpererek pusulardaki korkudan
iri iri açılan gözleri
nasıl sığacak çocuk yılına.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta