Çocuk Yanımsın Şiiri - Ferda Çalışkan

Gözlerini seviyorum cantanem...
Çünkü onlar çocukluğumuza açılan iki penceredir
O denli ihtişamlı, ve alabildiğine güzeldir..
Sen orada;
tüm sâfiyetleri utandırırcasına gülümsüyorsun.
tüm renkleri soluk bırakırcasına
bakıyorsun.
tüm hayallerimi içine alırcasına
derinleşiyorsun.
tüm kederlerimi yokluğa katarcasına
ordasın...
Çocukluğumdasın...
Sol yanımdan seni çekip çıkarsam,
İki âlemden de varlığım silinir...
Sen, gözlerin aklımdan çıkar san,
Gözlerin benim varlığım bilinir...
Gel parçala çorak yüreğimi pare pare,
Her pâreyi varlığınla sula,
sonra birleştir gözlerinle...
Gel sar ruhumu kar boran dolu yollara
Sonra sarıl ruhuma,döndür odsuz korlara
Gülüşünü seviyorum cantanem...
Sen gülünce çocukluğumun sesleri diriliyor,
Dünya yaşanabilir bir yer oluyor birdenbire
Gökkuşağına sen rengi de ekleniyor...
Yağmur,hiç bu kadar hoş ıslatmamıştı bedenimi,
Güneş, sanki sadece güzellikleri aydınlatıyor;
sadece onları görüyorum sen gülünce...
Bir gülsen yüreğime değer,
Bir gül sen dünyalara değer.
Bir gülsen bahçemde eğer,
Bir gülsem açarmışsın meğer...
Sen çocukluğumsun cantanem,
Sen gözlerini kaparsan,
ben çocukluğumu göremem.
Sen üzülürsen,
Ben çocukluğumu duyamam.
Sen gelmezsen,
Çocuk yanım incinir,
Ömrüm, kalbim senzede olur...
Senzede eyleme beni cantanem.
Çünkü seni her hâlinle seviyorum ben...