Çocuk Yanıma Şiiri - Hülya Dal

ÇOCUK YANIMA

Alıp götürdüler
Heveslerimi,
Zamanın;
Yorgun kanatlarıyla kuşlar.
Hatırladığım;
Hangi baharıydın çocukluğumun?
Bir yanın ateşti
Küllerine ayağımı batırdığım.
Sekerek yürüyorum,
Kızıyorum, senin gibi,
Acıyan tarafımla
Gülümsüyorum
Hayatın;
Yarınlarından çalarak umutlarımı
Yalnızlığın aryasında
Ateş yanınla;
Kor oluyorum.
Ne çok şey borçluyum:
Büyümemek için ısrar eden,
Çocuk yanıma
Düşümde avuttum seni:
Serseri yıldızların arasında
Uslanmış bir yarım ay.
Avutulmuş molalardan artan
rüzgarın kızıyım
Bulutların küs yoldaşlarına
Gelişlerdi;
oyun arkadaşım
Gidişler ise;
Bir tekeri kırık kırmızı arabam….
Hülya ÇETİNER
1.Nisan 2007.Ankara…