Çocuk Yanım Kadın Sesim
sen şimdi ısıtabilecek misin
buzdan bedenimi.
ya da gecenin bilmem kaçında
bana aranan kana uygun musun.
uygun musun beni yaşatacak kana.
hiç sanmıyorum.
bebeğim deseydin,
baş baş de bana diyecektim.
ben senin her yaşını sevdim.
sen benim çocukluğumu sevmedin.
büyüdüğümü de görmeyeceksin.
sessizliğim çocuk yanlarım.
güvenim... korkum...
ah ben hep çocuğum...
ama kadın sesimle ağlıyorum.
anlamıyorum neler olduğunu
bir bakıyorum dokunuveriyorsun.
gözlerimde uyku hakim güya
uyuyamıyorum...
dokunduğun yerler alıp götürüyor beni.
kapıların eşiğinde kalıyorum.
bir bakıyorum
beni senden ayırıp bırakıyorsun bana
çoğalıyorsun...çokluğunda kayboluyorum.
bugünlerde başım hoş değil hayatla
korkuyorum karanlığından.
cam fanusumun içine
kurbağa mumumu yakıyorum...
sessizliğim çocuk yanlarım.
güvenim... korkum...
ah ben hep çocuğum...
ama kadın sesimle ağlıyorum.
Kayıt Tarihi : 22.5.2010 08:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müjgan Kızıleniş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/22/cocuk-yanim-kadin-sesim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!