Çocuk sevindi, günlerden cumartesi,
Köye dönecekti, okul tatildi,
Bir aylık hasrete son verecekti.
Elekçi Irmağı taşmıştı selde,
Tahta köprüyü de götürmüştü denize.
Yürüyecekti, tam yedi kilometre.
Özlemi çığ olmuştu içinde,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim