Ortaokul yoktu köyünde,
Ayrılacaktı çaresiz istemese de.
Umutlarını katık edip ekmeğine
Korkularını gömüyordu geçmişe
Okullar açılacaktı eylülde
Bir ev tutulup okuyacaktı şehirde,
Adam olacak diye…
Kunduracı Naim biraz pahalıcıydı
Ama malları dayanıklıydı.
Çocuğun ablası memur olmuştu o yıl
İlk maaşıyla ona iskarpinlerini almıştı,
Eski lastik ayakkabılar kunduracıda kalmıştı.
Cumartesi okullar yarım gün,
Öğrencilere sanki dernek, düğün.
Eve dönüyordu çocuk kilometrelerce yoldan,
Otobüs, dolmuş çalışmazdı köylere o zaman.
Sert bir sağanak başladı aniden,
Başını kaldırıp baktı gökyüzüne;
“Duracak mısın mübarek? ”der gibisinden,
Öyle bir niyet çıkmadı rahmetten.
Çocuk çıkardı iskarpinlerini,
Çoraplarını da pek tabi,
Çantasına sakladı kıymetli eşya gibi.
Sıvayıp pantolonun paçalarını,
Yürüdü yağmur altında yarım saat daha
Çamurlar ayak bileklerinden yukarıda.
Gönlü razı olmadı yeni iskarpinlerini ıslatmaya.
Ne olurdu sanki birkaç gün daha yağmur yağmasa,
Yeni iskarpinler de hemen ıslanmasa…
Kayıt Tarihi : 5.1.2008 15:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şimdi hala bir yerlerde yeni iskarpinlerini ıslatmak istemeyen çocuklar vardır mutlaka.O çocukların tümüne yürek dolusu sevgiler.Onların masum çocuk gözlerindeki minicik gülümseme dünyalara bedel...
Ayni olayı bende yaşadım. kunduralarım yen
iydi çıkarıp yalın ayak yürüdüm şiirde anlatığınız gibi. Yüregim acıdı sağol varol, Hoşca kal...
şiirsel yaşam
unutmamak kaydıyla
Allaha emanet olsaınız
AMMA NEYSE DOST YÜREĞİNİZ VE ELLERİNİZ DERTT GÖRMESİN EN AZINDAN BİRİLERİ HAYATTA BÖYLE ÇOCUKLARINDA VAR OLDUKLARINI ÖĞRENİYOR SAYENİZDE NEDEN SADECE ON PUAN VARKİ BU TABLODA NEDEN BİN DEYİL??? HÜDA HER ŞEYİ GÖNLÜNÜZE GÖRE VERSİN..İÇİMİZDE UYANACAK GÜNEŞ MİBIRAKTI GURBET A DOST!!! SEVGİYLE KALIN ESEN KALIN
TÜM YORUMLAR (5)