Çocuk Ve Özgürlük Şiiri - Şah İsmail Ateş

kemiklerim hiroşimada alevlendi
külüm sonsuz serin mavilikte
özgürlüğüm sarılı mavi buluta
bugün külüm bugün dumanım

şeker bile yiyemez ki
kaat gibi yanan çocuk

kapital yeleli
kalın enseli sam amca
kurmuştu
ölüm makinelerini vietnama
özgürlüğümü
sorun napalm bombalarına

göze görünmez ölüler

sivasın orta yerinde
karanfil boylu çocuklar
uykuları düşleri alev içinde
yüreği gül alevi gözleri kül
hangi acının rengi
benzer madımak karasına
özgürlüğüm
bir avuç külün zerresinde

büyümez ölü çocuklar

en son ölüm bulutlarına
ırak göklerinde değdi kanadım
tutuşmuştu petrol kuyularında
bir kuşluk vakti yüreğim
haykırdı
bütün ıraklı çocuklar
olsaydı petrolüm
verirdim sam amcaya
alırdım özgürlüğümü

çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler