Çocuk Ve Ölüm Şiiri - Yüksel Balcı

İçinde bir çocuk barındırabilmek zordur
İçindeki çocuğu öldürmek dahada

Tatsız bir terlemeyle uyanılan sabahların
Ve kendi dehşetlerinin kayıbı bir çocuksun sen
Aynaya baktıkça arkasındaki boşlukta sallanan
Kırık oyuncak iskeletleri
Ve sökük cebinden taşan cinayetler

Bir çocuk hep bozgun ister
Ve gelmeyen barışların çarpışmalarıyla yorulur
Elleri gürzleri ve mızrakları olan bir ordu benzeri
Ve hep yalnızlaşan gökyüzleri

Ne ummuştun çocuk
Renkmiydi aradığın yada sessiz kelimeler
Sen bir kayıpsın
Yitik zamanlarda dolanan bir seyyah
Hangi yöne gitsen önünde en büyük günah

Taş baskısı resimlerin solgun renkleriyle
Ve artık cennetin fotoğrafı yok yüzlerde