Çocuk ve Melek Şiiri - Muhsin İlyas Subaşı

Bir Ev yaptı da çamurdan,
İçine gönlünü koydu.
Çöp topladı şurdan/burdan,
Beşik yaptı da uyudu:

Rüyasında dedi Melek:
'- İyi ama, ya büyürsen,
N'olur beşik bilmek gerek?'
Çocuk güldü: '-Varsın ya sen,

Ben büyürüm ve ölürüm,
Ama çocuklar tükenmez.
Bunun içindir ki, hürüm,
Bayrağım hiç burçtan inmez.!'

Melek güldü: '-Tatlım, canım,
İkimiz aynı soydanız.
Sen benim görünen yanım,
Üstelik aynı huydanız.!'

Melek döndü dünyasına,
Bırakarak bu yüzünü.
Çocuk daldı hülyasına,
Rüyadan açıp gözünü...