dar sokaklardan çıkılırdı acılara
hüzün bizim bahçelerin güzeli
tarhana kokan çakırkeyf bacalara
dokunda ah o betonun soğuk eli
ne çıngıraklar kaldı ne asma bahçeleri
şimdi uzakta içimde birer sığıntı
ahını aldı çocukların
onca birikmişlik, onca yığıntı
usta işi bir patiska, ege
çekinmeden gökte uçan kar tanesi
ne çok hatıra, kuşatılmış Pelage
çıkrıklı kuyunun derinden sesi
Kayıt Tarihi : 12.2.2010 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!