Çocuk ve Bayram! Şiiri - Emsal Toprak

Çocukluğumuzda; her oyunun bir mevsimi vardı,
Lakin, tüm oyunlarımız bayramlarda ortaya çıkardı,
Bayramlarda gök kubbe bile bize dardı,
Sevinç beldelerine uçururdu bizi bayramlarımız.

En temiz nefesi bayram sabahında alırdık,
En saf tebessümü bayram sabahında ederdik,
En leziz şekerleri bayram sabahında yerdik,
Lezzet pınarlarına kaçırırdı bizi bayramlarımız.

Bayramlarda oyun sahnemizdi mezarlık,
Mezarlarda biterdi çocuk ruhumuzdaki dargınlık,
Sona ererdi bizimle, ehli kuburdaki yalnızlık,
Bu dünyadan, O Dünyaya aşırırdı bizi bayramlarımız.

Bayram gecelerinde mutlaka hüzünlüydü filmimiz,
O filmlerle sevinir o filmlerle ağlardık hepimiz,
Hüzünle perçinlenirdi birbirimize sevgimiz,
Duygudan, duyguya geçirirdi bizi bayramlarımız.

En güzel futbol maçını bayram günlerinde yapardık,
Birbirimizin saçını Cemil, Gökmen, Yasin diye okşardık,
Bir naylon topun peşinden saatlertce koşardık,
Su yerine ab-ı hayat içirirdi bize bayramlarımız.

Bayramlarda aynı sevinci yaşardı her çocuk,
Anneler ortaktı bu sevince, gözyaşlarıyla boncuk, boncuk,
Bu gözyaşlarıyla yeşerirdi, büyüyen her tomurcuk,
Umutlarımızı dünyadan ukbaya taşırırdı bayramlarımız.

Bilmiyorum bu günümün adı ne?
Anlamadım; bu bayramın muradı ne?
Sevinç mi, hüzünmü bayramların tadı ne?
Gelin, bir buğu ile, bir tütsü ile eski bayramlarımız!