Çocuk Ve Avcı (her Şey Değişir)

...
Bir tüy koptu sonra bir kuşun kanadından
Bir çocuk buldu onu geçilmez havasından
Taktı sonra o tüyü saçları arasına
Dedi ben de kuşum hadi beni de vurun.

Vurdu avcıların en gaddarı çocuğu
Birebir de bile yüreği yenemezdi tavuğu
Barut bu güçsüze güç yüreksize yürek
Örtmeye yetti üstünü sadece yedi kürek

Duyuldu dağlarda duydu en uzak köy
Bir ana feryadı düşün yırtıldı anında göy
Kırk gün kırk gece kandiller hiç yanmadı
O avcının selamını artık kimse almadı

Her çocuk ölü doğdu bu olay sonrasında
Azrail dinlenedurdu ateşten somyasında
Ağaçlar kuru bir dal kuşlar çiçeklere yem
Hem güneş ısıtmıyor yağmur ıslatmıyor hem
Toprak çocuğu kustu bir çekirdek bir dirhem
Tüm yaralar bir ağız merhem diliyor merhem

Küçük vücudu çürümüş başında tüy duruyor
En günahsızı bulun buraya gelsin diyor
Kuraktan herkes susuz herkes aç herkes huysuz
Kıyametin armağanı herkes olmuş bir hırsız
Bin bir köyden geldiler bin bir dua ettiler
Bin bir fener diktiler ölü ölüden farksız

Ne kilise ne imam kalmadı duymayan din
Ne analar dil döktü ne öksüz ne de yetim
Kurbanları uçurumdan itin ağalar itin
Bir bardak su kalmadı doyuracak kadar biti

Aş az baş çok dil ve damak kuruyor
Berrak mavi yerini kızıl kanlar tutuyor
Delirmiş halk susamış ölü boynuna kamış
Ağlayarak saplamış birbirini yutuyor

Geçti gün geçti anlar geçti haftalar yıllar
Geçti ölü diriyi geçti kendinden canlar
Kimleri getirmedi kimleri beyler hanlar
Faydasız vakit geçti bi çare aramaklar

Kalmadı bir kulu hakkın kabre kılmaya dilek
Ta şu nehirden tutun şu karlı dağlara dek
Sarraf altın bıraktı meddah söz beyler tüfek
O ki vicdan buyur etmişti ölüye mal ne gerek

Dağ başında oturdu medet uman birkaç kişi
Kiminin kesesi bol kiminin eksik dişi
Biri bir şey söyledi dona kaldı her beşi
Avcı dedi gelmedi gömdükten beri leşi

Diğeri atıldı hemen ne dersin be kardeşim
Adı anılmayacak burada o şerefsiz kalleşin
Bu lanet bu kuraklık her biri onun işi
Ya deccaldır o adam ya iblisin kardeşi

En bilgesi söz aldı sakin olun dostlarım
Tanrı elinde saklar en bilinmez kozları
Bir milattır gelişti belki avcı değişti
Haydin yere serelim şu görünmez postları

Yola çıktı bir bilge bir sarraf bir de cellat
Sarrafın kesesi bol cellatta var bir halat
Bilge bilir işini ağzında var onca laf
Ya avcı iş görecek ya o işi cellat

Yürüdüler tam bir gün avcının kapısına
Kapı açık buldular girdiler odasına
Mis kokulu çiçekler testiler dolusu su
Avcı buyur etti onları doyulmaz sofrasına

Korkunç bir şaşkınlıkla oturdular sofraya
Birer testi su verdi ekmek koydu ortaya
Aranan gözlerle bilge yemi taktı oltaya
Dedi bereket neredendir utanırım sormaya

Hayat dedi avcı; ölmeye girilen sıra
İleri baktın mı uzun geriye baktın mı kısa
Avcı şer ile gelişti nice huyları değişti
Hayat yürümeye uzun durmaya ise kısa

Hep birlikte kalktılar bu sözün sonrasında
Azrail doğruladurdu ateşten somyasında
Hem yürüyedurdular çokça ağladılar hem
Vardılar ki bir beden bir çekirdek bir dirhem
Yaraları bir ağız merhem diliyor merhem

Avcı ağlayadurdu minik kabrin başında
Dedi ben gelirdim de hak koymadı bi başıma
Ağladım da öldüm melekler su taşıdı yaşıma
Hadi kalk uyan evlat kurban olam taşına

Avcı elini sürdü o sabinin başına
Yerler çatırdayadurdu toprağına taşına
Bir can geldi gözüne kirpiğine kaşına
Bir can geldi dallara garibanın aşına

Değişir bir günde baht yıkılır bir günde taht
Bir gün kötü birisin bir gün önemli bir önemli bir zat
Bir gün cennetlik olursun bir gün olursun bedbaht
Ölüye üzülme dostum yaşayana heyhat...