Çocuk ve Ağaç Şiiri - Arif Nihat Asya

• 

  Buna gerek yok

  Bence şiir güzel

  Devamını Göster

  • 1
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Ahmet Daldal

  
  Çocuk ve Ağaç
  
  Çocuk, çok sevdi ağacı...
  Verirdi ona, her kış
  Çiçekleri olaydı!
  
  Ağaç, çok sevdi çoçuğu...
  Öperdi altın saçlarından
  Dudakları olaydı!
  
  Ve ona öptürmek için,
  Eğilirdi yerlere kadar;
  Yanakları olaydı!
  
  Dökerdi önüne hepsini
  Gümüşten, altından, sedeften
  Oyuncakları olaydı!
  
  Ve çoçuk gittikten sonra,
  Böyle kalır mıydı ağaç?
  Ne olurdu onun da
  Bacakları olaydı,
  Ayakları olaydı!
  
  
  
  Arif Nihat Asya
  
  
  

  Devamını Göster

  • 133
  • 63

  Cevap Yaz
• 

  Önemli Değil Bence

  'Şanssızım diyemem ben kendi payıma
  Oluyor böyle şeyler ara sıra
  Sözgelimi okul kitaplarına girmez şiirim
  Bütün çocuklar anlar da'
  
  ...

  Devamını Göster

  • 111
  • 68

  Cevap Yaz
• 

  Hasan Tan

  Çocuk ağacın kovuğundaydı ne ağaç farkındaydı bunun ne de çocuk..! elsiz ayaksız imgesiz ve kafiyesiz:
  
  Kovuk şiirdi herkes bir diğerini orda bulurdu oysa..
  
  Kafiydi ve de hazindi Robinson'un Cumasını yitirmiş olması bir kovukta ; bir şiirde..!

  Devamını Göster

  • 101
  • 83

  Cevap Yaz
• 

  Şükriye Göçer

  geçmiş günlere döndüm şiiri okuyunca. üstadın her şiiri zevkle okunası.harika bir şiir.ruhun şadolsun üstadım

  Devamını Göster

  • 112
  • 63

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (20)