Sana sarılmak isteyen,
Yanakları al al,
Sende hüzünlerini bırakmaya çalışan
Bir çocuk var içimde.
Neden bu kırgınlığı bilmiyorum?
Ve neden seni seçti
Bu çocuk,
Yaralarına merhem olarak,
Onuda bilmiyorum?
İçimdeki çocuğa sarıl,
Bakma çocuk dediğime ,
O hep evcilikte evin kadınını iyi oynar.
Giyer annesinin topuklu ayakkabılarını,
Rujunu sürer bir güzel,
Giyinir en güzel kıyafetini,
Takar incik boncuk kolyeleri,
Yalnız sütyeni üstten takar,
Anne bu bana olmuyor der sorar.
İşte istediğinde kadın olan bir çocuk,
Dolanıp duruyor içimde.
Gırgır geçiyor hayatın kendisiyle,
Hey yavrum hey
Diyor gelene geçene,
Sevene sevmeyene,
Hey yavrum hey.
Heyhat,
Sende beni böyle
İçimi çocuk,
Dışımı dişi,
Ruhumu pamuk ettin ya,
Daha ne diyeyim,
Bilmiyorum?
İçimdeki çocuk,
Sana sarılmak istiyor.
Aç kollarını hayat.
Mine Yılmaz Sevinç
28.Temmuz.2022
02:00
Kayıt Tarihi : 28.5.2025 00:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!