Dünyaya geldiğim andı:
“Acaba şimdi ne olacak! ” telaşındaydım,
Bir de çevremdekilerin nazarlarındaydım.
Gelenler birbirine sarılıp öpüşüyorlar,
Sonra da beni incelemeye dalıyorlar:
Burnuna bakın aynı annesi!
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Tebrikler Hasan kardeşim, güzel bir şiir. Bir türlü büyütmüyoruz çocukları!
Selâm ve dua ile...
Bekliyorum şimdi;
Ben ne zaman ben olacağım?
Bilmem ki!
:::))))
harika..
karanlık kış günlerini, ve hüzünlü ruhları gülümseten ve bir o kadar da gerçekçi bir şiir.
saygılarımla.
Bilseler böyle konuşmaların zararını yaparlar mı.Güzel bir anlatım.
çekilen birşeyler illaki var dünyada birine çekmese çektirirler kutlarım saygılarımla
Allah gecinden versin büyükler ölüp gitseler bile, arkalarından hep diyecekler, rahmetli......... çekmiş..
Bizden, sizden sonrada bazılarını, size veya bize çektirecekler..
Hiç sen sensin, ben benim felsefesini işlemeyi öğrenmemişler, öğretmiyorlar, öğretmiyoruz dostum..
Olay bu... Daima birilerine çektiriyoruz işte..
sevgiler..
Bekliyorum şimdi;
Ben ne zaman ben olacağım?
Bilmem ki!
yorum yok
ben olsam şu soru işaretlerini kaşldır rım
salim erben
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta