Dünyaya geldiğim andı:
“Acaba şimdi ne olacak! ” telaşındaydım,
Bir de çevremdekilerin nazarlarındaydım.
Gelenler birbirine sarılıp öpüşüyorlar,
Sonra da beni incelemeye dalıyorlar:
Burnuna bakın aynı annesi!
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Tebrikler Hasan kardeşim, güzel bir şiir. Bir türlü büyütmüyoruz çocukları!
Selâm ve dua ile...
Bekliyorum şimdi;
Ben ne zaman ben olacağım?
Bilmem ki!
:::))))
harika..
karanlık kış günlerini, ve hüzünlü ruhları gülümseten ve bir o kadar da gerçekçi bir şiir.
saygılarımla.
Bilseler böyle konuşmaların zararını yaparlar mı.Güzel bir anlatım.
çekilen birşeyler illaki var dünyada birine çekmese çektirirler kutlarım saygılarımla
Allah gecinden versin büyükler ölüp gitseler bile, arkalarından hep diyecekler, rahmetli......... çekmiş..
Bizden, sizden sonrada bazılarını, size veya bize çektirecekler..
Hiç sen sensin, ben benim felsefesini işlemeyi öğrenmemişler, öğretmiyorlar, öğretmiyoruz dostum..
Olay bu... Daima birilerine çektiriyoruz işte..
sevgiler..
Bekliyorum şimdi;
Ben ne zaman ben olacağım?
Bilmem ki!
yorum yok
ben olsam şu soru işaretlerini kaşldır rım
salim erben
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta