Çocuk sevgili. Şiiri - Vedat Polatdemir

Sen hani, çocukla vakit geçiriyorsun ya,
Aynı öyle benim senle vakit geçirmem.
Sevmelerimiz aynı.
Bağrışmalarımızın tını aynı.
Kızmalarımız saman alevinde de olsa,
Bire bir aynı,
Onun karnını doyururken tattığın his,
Onunla oynarken tattığın his,
Onunla gezerken tattığın his,
Ve uyurken, sarılıp kokladığın hep aynı.
Sana oyun gibi gelen her an, aslında!
Bir an büyümenle alakalı, zaman törpüsü.
Çünkü bir çocuğu avutmak zor iş…
Bekle dediğin her an aslında,
Paslı çiviyi bir yerlerime zorla çakıyorsun.
Ne zaman anlayacağın beklentisiyle bekletilme.
Peki./ Neye peki?
Tamam./ Neye tamam?
Lan./ Kime?/ Kim lan?
Bekle, uyuyacağım.
Uyandığımda bir şey diyeceğim lan.
Eyvallah…
He deliksiz uyku.
Bir ben uyurum dediğin gibi.
Şemsiye göt..de açılmış çıkmayacağını bile bile,
Ha gayret, ha gayret çıkacak diye çekerken.
Haklısın, deliksiz uyurum ben.
Sayamadım tanıştığımızdan berri lan!
Kaçıncı özür dilemen, bin olmuştur.
Madem eğrin yok, bu hörgüç niye?
Bu ne tuhaflıktır.
İlk, senin a….a koyarım si..k derken
Sonra aaa özür dilerim
………..
Hee, sen özür dileyince anında düzeliyor hal.
İki gün önce duyduğun o kahkahanın,
Bir öncekini hatırla hafızan yetiyorsa!
Ne zamandı?
………..
Ulan bir gün vazgeçmedim be.
Seni sevmekten, seni korumaktan.
Tükürdükçe sildim suratımdan.
Dedim iyi olacak geçecek düzelecek.
Bekle.
Ve senden gelen kelime.
Bekle.
Bugün dediğin ateşböceği şarkısını,
Aylardır ezber ediyorum.
Şimdi yenisini ekledim.
Saldım çayıra Mevla’m kayıra.
Sanki bu, biraz daha sükseli.
Neyse lan,
Bekle bi
Biraz toparlansın yüzüm, gözüm yazarım.
Ben senden minnet etmeni bir an bile beklemedim.
Zaten ne yaptım ki minnet edesin.
Ve etmede zaten!
Bu lanlı, lunlu haller iyi.
Ve senin çocuk i halini zedelemez…
Eğer bu adam hayatında sadece,
İki kadına ağlamışsa, b.k yeme derler insana.
Eğer bu adam hayatında sadece iki kadına,
Lanlı, lunlu ve çığlık içindeyse!
Bir düşün, abayı ateşe vermeden.
.
Şimdi sus ve sessizce git.
Bırak içimde asla sönmeyecek,
Sakurajim le baş başa beni,
kendi bo..m da öleyim…