elleri beyaz çocuk
kirli mendilin uyusun cebinde
kaç neron ateşe doladı yüreğini çağlarca
bilir misin
bunca cehennemleri söndürdü yüreğin
bana bir dondurma verir misin
aynı çanağa saldırırken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bir çocuğu ancak bir öğretmen böyle güzel anlayabilir. Kaleminizi ve yüreğinizi kutluyorum.
'aynı çanağa saldırırken ikimiz
ne kadar yaşanılasıydı
bir bilsen
hep bir kaşık geride olmak
senden'
Çok ince, asil duygularla yazılmış bu şiiri beğeni ile okudum. Kutluyorum efendim.
çok güzel....Bütün şiirlerinizi okuyorum..Her okuyuşumda başka bişey daha öğreniyorum...sİZ her zaman şiir yazmalısın...Şiir size çok yakışıyor..TEBRİKLER.........aRZU
Çocuk olmak... Masum olmak... Doğal olmak... İnsan olmak...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta