Sıcak bir Eylül günü İzmir’in bir semtinde
Evime gidiyordum Salı öğle vaktinde.
Eve çıkan sokaklar çocuk parkı dibinde.
Koşan çocuklar belirdi ansızın dibimde..
Ne oluyor, kavgadan mı böyle kaçıyorlar.
Yalpa, yalpa koşarak çığlık saçıyorlar.
Fark ettim ki oyuncak tabanca ellerinde.
Kapsül atarken Nağmeler vardı dillerinde
İlkin anlayamadım tekrar olmalı illa.
Tekrarlıyor, tekrarları”” DAĞDAKİ GERİLLA””
Eller bazen havada, önde, yanda, arkada
Kaçan, koşanlar varda, koşturan yok ortada
Beş, on adım yürüdüm çocuk parkı göründü.
Sanmayın parktakiler ne korkmuş, ne üzgündü.
İnanmakla, inanmamak arasında kaldım,
Saniyeler hızıyla tefekkürlere daldım..
“””””””””
“””””””””
“”Dağdaki gerilla”” nedir(?) çok çabuk anladım
“”Vatan Haini”” diye, tefekkürü noktaladım.
Caddeye doğru koşan gruba dönerek baktım
İki gruptaki bu farktan dilimi yutacaktım.
İki grup çocukta ayni yaşta sayılırlar.
Farkları çok büyük birbirinden ayrılırlar.
Bir grup kaykay, salıncak, topla eğlencesinde
Bir grup eğitim amaçlı silah ellerinde.
Belli ki çok dinlemişler gerilla masalı
Haşşaşiler modelleri olmuştur velhasılı
“”””””
“”””””
Haşşaşiler adeta arza serpilmiş kumdu.
Dini, imanı zayıflar, karşısında mumdu.
Yüzyıllar sonra bu gün ha kandil, ha Alamut
Yine uyuşturucu ile verilen umut.
Gencecik bedenleri etten doğal bir tabut,
Üniforma adıyla kefeni olan kaput..
Görsel, işitsel medya ne çok hasretmiş meğer
Dağdaki gerillaya ne önem, ne çok değer.
Günlerce Röportajlar yazılı, görüntülü.
Bazen kalemler harfler, bazen ses hüzüntülü
Güvenlik güçlerinde anlatım, sert vurgulu
Demek ki her röportaj muhabirle kurgulu.
Alamuttan’alıp Kandile koy şablonu..
Zaman, mekân dışınla farklı tablomu.?
Yalancı cennetten cehenneme fedailer.
Onyedilik fidanda birer sürgün idiler
Yeni bulunmuştu Alamut atında petrol
Tünel kazıp ateşledi petrolü Moğol.
Kurnazlıkta, korkuda üstündün Şeyhül Cebel.
Üç günlük Alamut kibrin ahretine bedel.
! ! ! ! ! ! ! !
Hesaplayın kaç Alamut eder Ortadoğu,Fırat.?
İnsani değerler, manevi değerler sırat
Deccal, Kıtal, Yecüc, Mecüç diyor”” hadis, ayet””
Bugün hepsi orta doğuda belirgin gayet.
Çocuklar canımızdır, çocuklar tek neslimiz.
Yarınlarda onlara esir gibi teslimiz.
Çocuk ailesinde, toplumda şekillenir..
Hayrında, şerrinde bizim adımız dillenir
“”Vatanı sevmek”” maddi, manevi bir ibadet.
İmanın yerini almasın””” örf, töre, adet.”””
Doğruluk, dürüstlük olunca kötüye alet.
Ne huzur kalır, ne güven, ne zerre adalet
Sanmayın her olayın oluşu bir rastlantı.
Her olay da; geçmişten geleceğe bağlantı.
Beş yüz yetmişten beri mevcut Asr zammı süre.
Ne güzel anlatmış sabrı, hakkı, gammı süre.
“”””””
“””””
Bu ruh haliyle seyrettim parkı ben balkonumdan...
Bir başka konuma geçtim olduğum konumdan..
Çocuk parkında mahallenin trafoları mevcut
Düşersin, çıkma diye gençleri gel’de sen tut.
Düştü düşecek, atlarken bir yerini kıracak
Her korku, her seyredişim bağrıma bıçak.
Kaç tane çocuk oynarken kol, ayak kırdı.
Boynu kırılan çocuk yoğuna kaldırıldı
Elektrik trafosunda renk, renk kalp aşk simgesi-
Üstünde kuru kafa ve “”ölüm tehlikesi””
İki Trafo “”üç adım atlama””sahası
Dağcılık eğitimi trafoya tırmanılması
Umurunda değil kırılmış duvardaki figür
Gençtir, sorumsuz, alabildiğince de özgür.
“””””
“””””
Parkta mantar, yolda taş, Molof, havai fişek
“”Vatana ihanettir “”bir ceza vermez isek
Sökülen kaldırımlar, tahrip olan binalar
Hepsinde alın terim, gözlerimin nuru var
Çocukluğunu bilsin çocuk, sanmayın masum
Ettireceğim mahşerde cehenneme mahkûm
Çocuk Parkında üç beş çocuklu gerilla timi
Beklide bilmiyordur ne yaptığını, kimi..
--HADİSİ ŞERİF
1854 sayılı hadisi EBU HÜREYRE Hz. naklediyor.
"" Fırat nehrinin suyu çekilip,altından bir dağ meydana çıkmadıkça kıyamet kopmaz.Bu hazine üzerinde kıtal vukua gelir,her yüzden doksan dokuzu ölür../Kıtale iştirak edenlerden) her kişi
yalnız halas olacağım diye ümitlenir."" demiş Resulullah sa.v. hadisin bir değişik şekli daha var.Ben pek ayet ve hadislerden bahsetmek istemiyorum ama şiirlerimin bazı yerlerinde kullanmaya çalışıyorum.
Hadis Buharı ve Müslim rivayetidir.
Kayıt Tarihi : 4.12.2013 13:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!