Çocuk Parkımı Yitirişim Şiiri - Uğuralp ...

Siz hiç geceleyin park gördünüz mü?
Zifiri karanlığı delme çabasında sokak ışıkları,
Gündüzki halinden eser kalmamıştır
Sessizce uyuklamaktadır salıncakları

Sabah gelecek olan ve parka hayat veren
Kaydırağın ıslığını bastıran gülüşüyle inen
Kumda kova ve küreklerle düşler besleyen
Üç beş yaşlarındaki çocuklar da uyurlar

Gece yarısı, çocuk parkında salt ben ve rüzgar
Salıncağın zincirleri rüzgardan yana gıcırdar
Ve ben bir şiir hislenirim burgu kaydırağın başında
Umut olur, yükselir dizeler, rüzgar nağmeme uyar.

Sabah olur, gün doğar ve aşağı koşar çocuklar
Ve ben hüzünlü terkederim hızlı olur vedalar
Söz alırım bir daha geleceğim diye mutluca
Gülümser aşağı inen tüm çocuklar

Netekim geldim ve parkım yoktu
Çimenlerin ortası boş kalmıştı
Otopark oldu çocuk parkı, kalmadı farkım
Hurda oldu benim düş yuvası parkım