Çocuk oyunları
Kendini fetheden Mekke’yi feth etti.
Bu devirde korkunç ama muhteşem resim mülteci olmak.
Körler meseli, bir tek kırmızı suratlı yok.
Münafık olmaya aday olanlar rengarenk.
Bir ben değil alem sana hayran diyenler, güzel ahlak dersi alıyor.
Putları kıran en sevgiliye inat, hayatları putlaşmış ümmetim diyenler.
Bir köşeden seyret insanlığın halini.
Tökezlemek için sonunda bir bataklığa saplanmayan.
Orada resim kabristanlarda, ahiret unutulmuş.
Bir ben değil alem sana hayran diyenler, güzel ahlak dersi alıyor.
Yüzleri yok hakka, şeytani suretler.
Gören kimse parmak kaldırsın kendini kabirde.
Kula kul olmuşlar görürler peygamberi hep rüyada.
Ve düzenlenen bitiyor uyanınca.
Bir ben değil alem sana hayran diyenler, güzel ahlak dersi alıyor.
Acıklı putları eşyaları bile.
Hiç detay yok dışında.
Biri izliyor ötekini, faciaya giderken.
Bir okul avlusu bu dünya.
Bir ben değil alem sana hayran diyenler, güzel ahlak dersi alıyor.
Rüzgarda koşmak için savrulan yaprağa bak.
Bir evcilik oyunu erkek, kadın ve çocukla.
Haykırıyor için içine mahlukat.
Bir duvarcının unutup bıraktığı tuğla gibi halleri insanın.
Bir ben değil alem sana hayran diyenler, güzel ahlak dersi alıyor. (Y.ed - Dünya bir hiç’tir, bizde hiçleriz Albümü)
Kayıt Tarihi : 11.1.2019 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Maziyi vatandan ayırmak, ruhu bedenden ayırmak kadar imkansızdır. Yahya Kemal Beyatlı
Her çocuğun elinde bir tablet. Oyun konusu çelme taktım,yendim , vurdum , kırdım ,öldürdüm...Sonra aynaya yansıyanları düşündüm.Nenem haklı dedim.
Şiir de aynaya yansıyanları yazmış, ama aynanın arkasını irdeleyerek...
Mülteci olmak çağın en büyük yarası.Bu yaraya bakış açımız Rengarenk tam bi münafıklık.
Devir yalak devri. Yalakalık yapanlar baş tacı , *yalakalığı kabul etmek aslında
küçülmektir *desem de, bunun da modası da çoktan geçmiş...
Dediğiniz gibi ,hayatları putlaşmış...Kula kul olmuş insanlık.
Kimse kimsenin acısına bakmıyor, felaketlere hep seyirci kalıyor.
Ne güzel demiş şiir :
*Bir duvarcının unutup bıraktığı tuğla gibi halleri insanın...*
Bir çocuk oyunu içinde, rüzgarın önünde savruluyor insanlar ama buna çocuklar bile inanmaz.
Ki , masumiyeti bozulmuş , ta başta sözünü ettiğim çocuk oyunlarından bu oyun...İnsanın kendini bile aldattığı...
Kaleminiz hep yazsın.
Saygı e selam ile.
Bir köşeden seyret insanlığın halini.
Tökezlemek için sonunda bir bataklığa saplanmayan.
Orada resim kabristanlarda, ahiret unutulmuş.
Bir ben değil alem sana hayran diyenler, güzel ahlak dersi alıyor...
Yüreğinize harika kaleminize sağlık. Kutluyorum çokça..
Selamlarımla..
TÜM YORUMLAR (3)