Çocuk oyuncağıydı Şiiri - Muharrem Akman

Buyüzden çocuk oyuncağıydı
Bir uvzundu sanki ciğerlerindeki yara
Meydan okuyuşun yeraltlarında doğaya
Sonunu hazırlıyordunki bildiğimiz vahlara
Büyüklüğünle övündüğün dünya
Nasıl sığdın kapı aralığına
kaldıarabilirmi kenetlenmiş bir avuç yürek
Dayanabilirmi ağırlığına
Yetmedi yarenliğin tarlalara ormanlarla
Kah kara saban ardında
İllede maden ocaklarında
Tükenirken karşılaşmaların
Göçük altlarıyla Gruzu facialarıyla
Tam dönmüşken şenlikle yuvana
Başlar yeniden muhtaçlığın azığa
Bu sefar buluşulur can alıcıyla
Bir kara haber yayılır çatılardan uçuşunla
Birde baktım güller açmış
Hüznün buluştuğu yerde
Halbuki soğumadıydı kanın daha
Ne düşüp kaldığın yerde ne ildiğin yüreklerde
Ayaksız potin bedensiz ceket bırakarak geride
Onlarda bırakılacak elbet kapı önlerine
Hemde en sevdiklerince

29 7 20012